Presentie hoog in het vaandel?
Iemand vertelde me dat hun organisatie ‘Presentie’ hoog in het vaandel draagt.
Ik dacht:
Presentie moet je niet hoog in het vaandel dragen.
Het is de moeite waard om ermee aan de slag te gaan, maar het is niet iets voor op een vlag die je parmantig voor je uitdraagt.
Presentie is en blijft proberen:
- vragen stellen en in vraag stellen
- doormodderen
- je ogen openen voor wat je niet verwacht had
- niet-maakbaarheid in het gezicht durven kijken
- erbij blijven wanneer je liever zou weglopen
Misschien moet dat ‘proberen’ in het vaandel.
Proberen, proberen, proberen
(Een variant op: Aansluiten, aansluiten, aansluiten.)
Prat
Overigens, heb jij dit ook al vaak ervaren, je gaat prat op iets dat je goed kan of goed doet of op iets dat lekker loopt of op iets waar je je voor engageert of op iets waar je in gelooft, en dan loop je, net daarin, met je kop tegen de muur? Boem!
In je ‘prat gaan’ kruipt té veel zelfvertrouwen, je vergeet hoe context-afhankelijk en kwetsbaar je vaardigheid of succes of engagement is, en hoe context-afhankelijk en kwetsbaar is wat we ‘ik’ en ‘wij’ noemen.
Dit roept de vraag op:
Hoe dragen we dat waar we ons voor willen engageren met een gepaste dosis niet-zelfvertrouwen en besef-van-kwetsbaarheid?
Vriendelijke groeten,
Johan Van de Putte
Erg mooi verwoord Johan. Opnieuw zeer herkenbaar. De ‘gepaste dosis niet-zelfvertrouwen’ resoneert sterk bij mij. Ik ben mij zeer sterk bewust van het belang hiervan. Dit maakt dat je met een open blik blijft kijken en voelen.