Presente zorg ontstaat vanuit een zekere aandacht voor

• wat er aan belangrijks geraakt wordt of kan geraakt worden bij de ander,
• wat er bij jou gebeurt, en
• wat er tussen jullie gebeurt, kan gebeuren, dreigt te gebeuren.

Eén vraag is dus:

Wat voor belangrijks kan zoal geraakt worden bij de ander?

Het lijstje dat ik graag bespreek met cursisten wordt altijd maar langer.
Op dit moment ziet het er zo uit:

• de leefwereld
• het verhaal – de uitleg – de verklaringen van de persoon (ze noemen dit binnen presentie ook ‘de eigen redelijkheid’)
• de levensgeschiedenis
• de eigenheid van de persoon of de relatie
• een zachte of harde vraag
• de nood/kwetsbaarheid van de ander of de situatie
• (onuitgesproken) verlangens
• (onuitgesproken) angsten
• (onuitgesproken) schaamte
• de behoefte om als een waardig/waardevol mens bejegend te worden
• de behoefte om ergens bij te kunnen horen
• de behoefte om een zeg te hebben in wat er gebeurt
• de behoefte om er te mogen zijn
• de behoefte om graag gezien te worden
• de behoefte aan veiligheid
• de moeite die mensen aan het doen zijn om dingen te verdragen en te incasseren
• de moeite die het mensen kost om vertrouwen op te brengen
• het leven als overleven (versus leven als ‘jezelf ontplooien’)
• (een vorm van) eenzaamheid
• de verbondenheid van de persoon met anderen

Twee weken geleden opperde een deelnemer: ‘het kind in ons’. Ze bedoelde dat iets in ons kan geraakt worden dat sterk en intens is en behoeftig en dat zich niet rustig en redelijk kan uitdrukken.
Dat is ook een mooie. Dus:

• het kind in de ander

Wat ben ik nog vergeten? Bedankt voor elk idee.

Vriendelijke groeten,
Johan Van de Putte